الأحد، 17 فبراير 2013

كان زمان

كان زمان بيخاف على من الهواء
كان زمان ما تمر ثانيه الا سواء
كان زمان لو دمعه تنزل من عيوني تحزنه
كلمة فراق لو قولتها لحظة غضب مني كانت تهدمه
كان يقول بخاف من الدنيا لمني تحرمه
كان بيوعد ان احنا لبعضنا 
هنعيش فى حب اللي باقى فى عمرنا
ضيعني هو بقسوتة وانا بغبائي بحن ليه
لا همه يوم جرحي وتعبي وانابضيع قدام عنيه
ولا همة اني انكسر وانهدم من كدبته ولاحتى مد لى ايديه
كان كل همة انى اكون لعبه فى ايديه
كسر القلوب البريئه دي تكون هواية حضرتة
وحظى الاسود اللي جابني فى سكته
الله يسمحك ياللي طايح فى البشر
هايجي يوم حاتدوق مراري وتنكسر
على كل كدبه تدفع تمنها وتنحسر
 

ليست هناك تعليقات:

إرسال تعليق